ΤΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΜΟΥ ΡΟΛΑΚΙΑ ΜΕ ΤΖΙΝΤΖΕΡ ΚΑΙ ΚΑΝΕΛΑ

Αν μπορούσα να ξεχωρίσω ένα και μόνο μπαχαρικό, αυτό θα ήταν η κανέλα. Ούτε πιπέρια, ούτε πάπρικες, ούτε γαρύφαλλα, τίποτα, τίποτα! Κανέλα δαγκωτό! Δεν ξέρω πως προέκυψε αυτός ο έρωτας, μιας και μικρή δεν είχα τέτοιο κόλλημα. Άντε σε καμιά μπουγάτσα, μέχρι εκεί, τίποτα το ιδιαίτερο. Να μου πεις, όλοι μας τρώμε τώρα φαγητά που κάποτε δεν πολυτρελαινόμασταν, κάποια μάλιστα ούτε ζωγραφιστά δεν τα θέλαμε (τα φιλιά μου στις μπάμιες και στις πρασόπιτες! ).

Αν και πιστεύω πως όλα πρέπει να ξεκίνησαν από αυτά εδώ τα ρολάκια. Ναι, τώρα που σκέφτομαι, αυτά φταίνε. Έχουν περάσει σίγουρα πέντε χρόνια από τη μέρα που τα πρωτοέφτιαξα! Είναι φθινόπωρο, Σάββατο, και φυσικά όπως όλα τα Σάββατα του χρόνου, έχω φαγωθεί να φτιάξω κάποιο γλυκάκι (μη με ρωτάς πως τα θυμάμαι, ούτε εγώ το φανταζόμουν, αλλά τα θυμάμαι! ). Όπως λοιπόν ψάχνω στα διάφορα sites γλυκιές συνταγές, πέφτω πάνω σε μια φωτογραφία ενός στρόγγυλου ταψιού/πυρέξ με ρολάκια κανέλας και γλάσο βανίλιας. Αυτό ήταν! Πατάω τη συνταγή, τσεκάρω υλικά. Γάλα, αυγά, βούτυρο,ζάχαρη, αλεύρι, μαγιά, τσεκ! Και ξεκινάω.

Τότε βέβαια δεν είχα μίξερ, οπότε το ζύμωμα το έκανα με το χέρι και μου πήρε λίγο χρόνο παραπάνω. Ίσως να ήταν και το πρώτο ζυμαράκι που έφτιαξα ποτέ! Πόσο άξιζε όμως! Μετά από δύο ωρίτσες το ζυμάρι μου είχε διπλασιαστεί, και ήταν έτοιμο για άνοιγμα και γέμισμα. Βούτυρο, ζάχαρη, κανέλα σε μορφή μαλακής πάστας, τόσο μυρωδάτο, να το φας σκέτο! Ρολάρω, κόβω σε φέτες και τα βάζω στο φούρνο. Και εκεί πρέπει να ήταν που με χτύπησε ο έρωτας! Το σπίτι είχε γεμίσει με άρωμα κανέλας και βουτύρου και εγώ κολλημένη στο τζάμι του φούρνου να βλέπω τα ρολάκια να φουσκώνουν (#τουτρελου).

Πέρασαν τα λεπτά, τα έβγαλα απ’το φούρνο, φυσικά και δεν περίμενα να κρυώσουν, έριξα γρήγορα γρήγορα λίγο γλάσο από πάνω και έκατσα να τα απολαύσω. Τι ήταν αυτό Παναγία μου;! Τι απόλαυση! Να μη μακρηγορώ, τα ρολάκια εξαφανίστηκαν και την επόμενη μέρα έψαχνα σαν τρελή μίνι μάρκετ για βούτυρο και μαγιά!

Από τότε βέβαια η συνταγή προσαρμόστηκε αρκετές φορές, οι αναλογίες άλλαξαν, πρόσθεσα και το επίσης αγαπημένο τζίντζερ, και προέκυψε το σημερινό αποτέλεσμα,πιο γευστικό από ποτέ ! Ένα τέλειο γλύκισμα, ιδανικό για πρωινό και για τον απογευματινό καφέ με φίλους.

Γι’αυτό σου λέω! Κανέλα 🙂

ΓΙΑ ΤΟ ΖΥΜΑΡΙ :

150γρ γάλα
80γρ βούτυρο
1 μεγάλο αυγό
150γρ νερό χλιαρό
1 φακελάκι μαγιά(8γρ)
2κγ εκχύλισμα βανίλιας
80γρ ζάχαρη
650-680γρ αλεύρι ειδικό για ζαχαροπλαστική ή αρτοσκευάσματα

ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΜΙΣΗ:

120γρ βούτυρο λιωμένο
150γρ ζάχαρη
2κσκανέλα ( προτείνω Κεϋλάννης, πολύ πιο αρωματική)
1κσ τζίντζερ σε σκόνη

ΠΡΟΕΡΑΙΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟ ΓΛΑΣΟ

8κσ κοσκινισμένη ζάχαρη άχνη
1-2κσ γάλα
1κγ εκχύλισμα βανίλιας

ΕΚΤΕΛΕΣΗ:

για το ζυμάρι:

Στον κάδο του μίξερ ανακατεύω τη μαγιά με το νερό και αφήνω για 10 λεπτά.

Ταυτόχρονα σε ένα κατσαρολάκι ζεσταίνω το γάλα με το βούτυρο,σε χαμηλή φωτιά, μέχρι να λιώσει το βούτυρο. Ανακατεύω και αφήνω να κρυώσει ελαφρώς το μείγμα, να φτάσει τους 30C. Αν δεν έχετε θερμόμετρο, δοκιμάστε με το δάχτυλό σας. Θέλουμε ίσα ίσα να είναι χλιαρό, να μην μας καίει.

Στη συνέχεια ρίχνω στον κάδο και τη ζάχαρη, το μείγμα βούτυρο-γάλα, τη βανίλια, τα αυγά, το αλεύρι και το αλάτι, και χτυπάω το μείγμα με τη βοήθεια του γάντζου, μέχρι να σχηματιστεί ένα γυαλιστερό ζυμαράκι. Το ζυμάρι μας πρέπει να είναι μαλακό και ελαστικό και να κολλάει ελάχιστα στα χέρια.

Βουτυρώνω ένα μεγάλο μπολ, το τοποθετώ μέσα, το σκεπάζω, και το αφήνω να διπλασιαστεί. Θα χρειαστεί από 45 λεπτά(αν βιάζεστε) μέχρι και 1μισή ώρα, ανάλογα την εποχή και το μέρος που θα το αφήσουμε να ξεκουραστεί.

για τη γέμιση

Σε ένα μπολ,ανακατεύω το βούτυρο με τη ζάχαρη, την κανέλα και το τζιντζερ μέχρι να δημιουργηθεί μια κανελένια πάστα. Αφήνω για μερικά λεπτά.

για το γλάσο (το φτιάχνω αφού ψήσουμε τα ρολάκια)

Ανακατεύω την άχνη με το γάλα, μέχρι να δημιουργηθεί ένα ντεμυ παχύρευστο γλάσο. Σε περίπτωση που μας βγει πιο νερουλό, απλά προσθέστε λίγο ακόμα άχνη, και αν μας βγει πολύ παχύρευστο, προσθέστε λίγο γάλα.

ΣΥΝΑΡΜΟΛΟΓΗΣΗ:

Αλευρώνω μια επιφάνεια και ανοίγω το ζυμάρι με τον πλάστη σε διάσταση 40x60cm και πάχος περίπου 1cm.

Αλείφω από επάνω την πάστα κανέλας να πάει παντού. Κρατάω 2κσ από την πάστα για να αλείψω τα ρολλάκια από πάνω.

Ρολάρω το ζυμάρι από τη μεγαλύτερη πλευρά, προσεκτικά να μην είναι πολύ χαλαρό το ρολό. Κόβω σε φέτες των 3cm (2 δάχτυλα περίπου).

Μπορώ είτε να τα τοποθετήσω σε ταψάκι το ένα κολλητά δίπλα στο άλλο, είτε να αφήσω απόσταση μεταξύ τους και να είναι 100% ατομικά!

Αφήνω να φουσκώσουν για άλλα 30 λεπτά. Αλείφω με την υπόλοιπη πάστα. Ψήνω στους 175C για 20 λεπτά, μέχρι να πάρουν ωραίο χρυσαφί χρώμα. Αφήνω να κρυώσουν ελαφρώς, ρίχνω αν θέλω γλάσο από πάνω, αφήνω λίγα λεπτά ακόμα να κάτσει και σερβίρω!